شتاب صفرتاصد دوج چارجر دیتونا برقی سریع‌تر از چلنجر هلکت 797 اسب بخار!

چارجر دیتونا برقی با ۶۷۰ اسب بخار قدرت در شتاب و درگ ۴۰۰ متر از چلنجر هلکت ردآی با ۷۹۷ اسب بخار قدرت سریع‌تر است.

دوج چارجر دیتونا اسکات پک با هیچ خودرویی در بازار قابل‌مقایسه نیست. این کوپهٔ الکتریکی دودر دو هزار و هفتصد کیلوگرم وزن دارد. این عدد را به حروف نوشتیم تا وخامت اوضاع را بهتر نشان دهند. نزدیک به سه تن برای یک ماشین دودر.

چارجر برقی در برابر چلنجر V8

با وجود این وزن سنگین، دیتونا اسکات پک با ۶۷۰ اسب بخار قدرت در آزمایش واقعی ظرف ۳.۳ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت رسید و چلنجر هلکت ردآی ۷۹۷ اسب بخاری با شتاب ۳.۶ ثانیه را مغلوب کرد. البته اسکات پک از مزیت چهارچرخ محرک بهره می‌برد درحالی‌که هلکت صرفاً به لاستیک‌های عقب خود متکی است هرچند که با وزن ۲۰۵۰ کیلوگرمی، بسیار از جانشین الکتریکی خود سبک‌تر است. به همین دلیل، در ادامه ردآی سریع‌تر عمل می‌کند و ظرف ۷.۸ ثانیه به سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد درحالی‌که دیتونا این کار را در ۸ ثانیه انجام می‌دهد. بااین‌حال، برتری در ۴۰۰ متر به چارجر می‌رسد هرچند که اختلاف دو خودرو با ۱۱.۷ ثانیه برای دیتونا و ۱۱.۷ ثانیه برای هلکت بسیار جزئی است. برای اینکه از نتیجه مطمئن شویم، در همان مسیر، یک هلکت ردآی دیگر را آزمایش کردیم که در صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت با تایم ۳.۸ ثانیه کندتر بود ولی در ۴۰۰ متر با ۱۱.۶ ثانیه از چارجر برقی پیشی گرفت.

چارجر در برابر ب‌ام‌و و هیوندای

هلکت ردآی بنا به دلایلی که گفته شد، نمی‌تواند رقیب مناسبی برای چارجر الکتریکی باشد و به همین دلیل، ب‌ام‌و i4 M50 الکتریکی چهارچرخ محرک با ۵۴۴ اسب بخار قدرت را به میدان آوردیم. دو خودرو در تمام معیارها یکسان عمل می‌کنند به‌گونه‌ای که هردو ظرف ۳.۳ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسند، پس از ۸ ثانیه به سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت دست میابند و ۴۰۰ متر را در ۱۱.۷ ثانیه طی می‌کنند؛ بنابراین، برای یافتن تفاوت‌ها باید عمیق‌تر شویم. دوج پس از ۲.۴ ثانیه از سرعت ۸۰ به ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد درحالی‌که ب‌ام‌و این کار را در ۲ ثانیه انجام می‌دهد.

سپس سراغ آزمایش شتاب با استارت رولینگ رفتیم از سرعت ۸ تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت تا هرگونه تأثیر لانچ کنترل حذف شود. ب‌ام‌و این آزمایش را ظرف تنها ۳.۵ ثانیه انجام داد درحالی‌که دوج برای این کار به ۴.۱ ثانیه زمان نیاز داشت. دلیل چنین اختلافی این است که دوج هنگام استفاده از لانچ کنترل حداکثر قدرت ۶۷۰ اسب بخاری خود را ارائه می‌کند و در حالت عادی این رقم به ۶۳۰ اسب بخار کاهش میابد درحالی‌که قدرت ب‌ام‌و هنگام استفاده از لانچ کنترل با حالت عادی یکسان است. بااین‌حال، حتی با ۶۳۰ اسب بخار هم نسبت قدرت به وزن دو خودرو یکسان و برابر با ۴.۲ کیلوگرم بر هر اسب بخار است. درنتیجه، دلیل عقب ماندن چارجر به‌احتمال‌زیاد به نرم‌افزار ب‌ام‌و بازمی‌گردد که زودتر تمام قدرت موتورها را آزاد می‌کند.

بااین‌وجود، درحالی‌که انتظار می‌رود چارجر به دلیل وزن ۲.۷ تنی در آزمایش ترمز گیری عملکرد ضعیف‌تری داشته باشد اما این‌گونه نیست و دوج از سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت در ۴۶ متر متوقف می‌شود که کمی بهتر از ب‌ام‌و با وزن ۲۲۹۵ کیلوگرم و مسافت توقف ۴۶.۹ متر است. دیتونا حتی از هیوندای آیونیک ۵ N هم بهتر عمل کرد که با تنها ۲۲۰۰ کیلوگرم وزن برای توقف از سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت به ۴۶.۶ متر مسافت نیاز داشت. با افزایش سرعت توقف به ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت این اختلاف‌ها بیشتر می‌شود و به ۹۰.۵ متر برای دوج، ۹۲.۶ متر برای هیوندای و ۹۳.۸ متر برای ب‌ام‌و می‌رسد.

در آزمایش هندلینگ و چسبندگی اما سه خودرو بسیار نزدیک به هم عمل می‌کنند و درحالی‌که دوج و هیوندای هردو شتاب جانبی ۰.۹۶ جی را ثبت می‌کنند، ب‌ام‌و با ۰.۹۷ جی هردو را مغلوب می‌کند. بااین‌حال، اعداد مذکور نمی‌تواند رفتار هندلینگ سه خودرو را نشان دهد زیرا ب‌ام‌و و هیوندای با وزن سبک‌تر تعادل خوبی در پیست از خود نشان می‌دهند درحالی‌که چارجر هنگام دور زدن با کم‌فرمانی مواجه است. البته دیتونا هنوز هم خودرویی تأثیرگذار است که قدرت فوق‌العاده و چسبندگی بالایی را ارائه می‌کند. این ماشین نه‌تنها می‌تواند عملکردی در حد دو خودروی الکتریکی موردعلاقهٔ ما داشته باشد بلکه در خط مستقیم سریع‌تر از تمام پیشینیان درون‌سوز خود عمل می‌کند.