چگونه یک تصادف در سال ۱۹۶۴، برمبو را به غول صنعت ترمز تبدیل کرد؟

سرآغاز تصادفی یک امپراتوری ترمز

امروزه، وقتی صحبت از سیستم‌های ترمز با عملکرد بالا به میان می‌آید، برمبو (Brembo) اولین نامی است که به ذهن علاقه‌مندان خودرو و مسابقات موتوری خطور می‌کند. از فرمول ۱ گرفته تا خودروهای سوپراسپرت خیابانی، این برند ایتالیایی نقشی کلیدی در صنعت ایفا می‌کند. اما نکته جالب اینجاست که بنیان‌گذاران برمبو هیچ‌گاه قصد نداشتند آینده‌ی دنیای موتواسپرت را با فناوری ترمزهایشان تغییر دهند. سرآغاز این مسیر پر افتخار، به یک تصادف غیرمنتظره در سال ۱۹۶۴ برمی‌گردد؛ جایی که یک کامیون، حامل دیسک‌های ترمز آلفا رومئو، در نزدیکی شهر برگامو، ایتالیا، واژگون شد.

از تولید قطعات ساده تا تخصص در سیستم‌های ترمز

برمبو در سال ۱۹۶۱ توسط امیلیو بومباسِی (Emilio Bombassei) و ایتالو بردا (Italo Breda) در شهر پالادینا (Paladina)، واقع در شمال ایتالیا، تأسیس شد. نام این شرکت از ترکیب ابتدای نام خانوادگی این دو شریک گرفته شده است. در ابتدا، برمبو به عنوان یک تأمین‌کننده محلی، به تولید قطعات مکانیکی برای خودروسازان می‌پرداخت و فعالیتی تخصصی در حوزه ترمز نداشت.

اما در سال ۱۹۶۴، یک محموله دیسک ترمز که از بریتانیا برای آلفا رومئو (Alfa Romeo) ارسال شده بود، در مسیر دچار حادثه شد و آسیب دید. در آن زمان، بریتانیا مرکز تولید دیسک‌های ترمز مدرن بود و خودروسازان ایتالیایی برای تأمین این قطعه به شرکت‌های انگلیسی وابسته بودند. حالا که این محموله به شدت آسیب دیده بود، باید یا تعمیر و یا جایگزین می‌شد. برمبو مأموریت یافت تا این مشکل را برطرف کند.

بنیان‌گذاران شرکت تصمیم گرفتند به‌جای تعمیر، دیسک‌های جدید را از ابتدا تولید کنند. این کار نه تنها از نظر فنی ساده‌تر بود، بلکه از لحاظ اقتصادی نیز مقرون‌به‌صرفه‌تر به نظر می‌رسید. وقتی آلفا رومئو این دیسک‌های جدید را تأیید کرد، برمبو دریافت که می‌تواند به یک تأمین‌کننده مستقل در صنعت ترمز تبدیل شود. این اتفاق نقطه‌ی عطفی در تاریخ این برند بود و برمبو را به سمت تمرکز تخصصی بر سیستم‌های ترمز سوق داد.

همکاری با فراری؛ آغاز تسلط برمبو بر دنیای موتواسپرت

یک دهه بعد، در ۱۹۷۵، برمبو بزرگ‌ترین فرصت تاریخ خود را به دست آورد؛ فراری تصمیم گرفت از ترمزهای این شرکت برای خودروی فرمول ۱ خود استفاده کند. در آن زمان، نیکی لائودا (Niki Lauda) راننده‌ی تیم، پشت فرمان فراری 312T نشست و موفق شد پنج مسابقه گرندپری را برنده شود. این موفقیت، قهرمانی رانندگان و تیمی را برای فراری پس از ۱۱ سال به ارمغان آورد.

با این همکاری، برمبو رسماً وارد سطح اول مسابقات موتوری شد و خیلی زود، تیم‌های بیشتری در فرمول ۱ به استفاده از ترمزهای این شرکت روی آوردند. امروزه، تمامی تیم‌های حاضر در فرمول ۱ از ترمزهای برمبو یا زیرمجموعه‌ی آن AP Racing استفاده می‌کنند.

سلطه برمبو بر مسابقات جهانی

از آن زمان تاکنون، برمبو در بیش از ۷۰۰ قهرمانی جهانی در انواع مسابقات موتوری نقش داشته است. به طور میانگین، این شرکت سالانه ۳۵ عنوان قهرمانی در سری‌های مختلف مسابقاتی از جمله فرمول ۱، لمانز، موتو جی‌پی و رالی جهانی کسب کرده است.

ماریو آلموندو (Mario Almondo)، مدیر ارشد عملیاتی بخش عملکردی برمبو، معتقد است که این شرکت حتی بدون همکاری با فراری نیز همان روحیه نوآورانه را حفظ می‌کرد، اما این همکاری مسیر رشد برمبو را تسریع کرد.

او که بیش از ۲۳ سال در فراری فعالیت داشته، این رابطه را یک “ازدواج ایده‌آل” توصیف می‌کند:

اگر ۵۰ سال گذشته را بدون همکاری با فراری تصور کنیم، برمبو همچنان به دنبال برتری و پیشرفت بود، اما مسیر رشدش قطعاً متفاوت می‌شد. کار کردن با فراری، همکاری با تیم‌های فرمول ۱ و توسعه فناوری‌های نوین ترمز، همه و همه کمک کردند تا برمبو سریع‌تر به اوج برسد.

آینده‌ی برمبو؛ نوآوری مداوم در صنعت ترمز

برمبو به عنوان یک پیشرو در تکنولوژی ترمز، همیشه در حال توسعه سیستم‌های جدید است. برخی از نوآوری‌های مهم این شرکت عبارتند از:

✅ ترمزهای کربن‌سرامیکی که در سوپراسپرت‌ها و خودروهای مسابقه‌ای استفاده می‌شوند.
✅ سیستم‌های بازیابی انرژی (KERS) که در خودروهای فرمول ۱ و هیبریدی‌های پیشرفته کاربرد دارند.
✅ ترمزهای برقی (Brake-by-wire) که در خودروهای الکتریکی نسل جدید مورد استفاده قرار می‌گیرند.

امروزه، تقریباً تمام خودروهای سوپراسپرت، از لامبورگینی گرفته تا پورشه و مک‌لارن، از ترمزهای برمبو بهره می‌برند.

حفظ روحیه کارگاهی در یک برند جهانی

با وجود اینکه برمبو امروزه به غول بی‌چون‌وچرای صنعت ترمز تبدیل شده، مدیران آن همچنان همان روحیه کارگاهی و سخت‌کوشی اولیه را حفظ کرده‌اند.

آلموندو در این باره می‌گوید:

ما باید هر روز، بهتر از دیروز باشیم. این اصل اساسی ماست و دلیل موفقیت ما در نیم‌قرن گذشته بوده است.

در نهایت، شاید بتوان گفت موفقیت برمبو تنها به تخصص مهندسی آن محدود نمی‌شود، بلکه به سرنوشت، موقعیت‌های تصادفی و البته یک راننده کامیون در سال ۱۹۶۴ نیز وابسته بوده است!