ایستگاه‌های شارژ برقی در کالیفرنیا از پمپ‌بنزین‌ها جلو زدند اما …

کالیفرنیا حالا شارژرهای بیشتری نسبت به نازل‌های بنزین دارد، اما بیشتر آن‌ها بسیار کند هستند! با وجود رشد سریع زیرساخت‌ها، فقط ۱۰٪ از این ایستگاه‌ها شارژ سریع ارائه می‌دهند. این چالشی است که ایران هم باید برای توسعه خودروهای برقی از آن درس بگیرد.

کالیفرنیا به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازارهای خودروهای برقی در جهان، با تقاضای فزاینده‌ای برای ایستگاه‌های شارژ روبه‌رو است. بر اساس گزارش اخیر کمیسیون انرژی کالیفرنیا (CEC)، این ایالت تاکنون ۱۷۸,۵۴۹ ایستگاه شارژ عمومی و خصوصی مشترک را نصب کرده است.

مقایسه تعداد ایستگاه‌های شارژ و پمپ‌بنزین‌ها

اگرچه تعداد شارژرهای خودروی برقی از تعداد نازل‌های بنزین فراتر رفته است، اما بیش از ۹۰٪ این ایستگاه‌ها از نوع Level 2 هستند که زمان شارژ بسیار طولانی دارند. این نوع شارژرها عمدتاً برای استفاده خانگی مناسب‌اند و تخمین زده می‌شود که بیش از ۷۰۰,۰۰۰ دستگاه شارژ Level 2 هم در خانه‌های تک‌خانواده‌ای در کالیفرنیا وجود دارد.

کمبود شارژرهای سریع DC: مشکل اساسی زیرساخت‌ها

با وجود افزایش تعداد شارژرها، فقط ۱۶,۹۷۱ دستگاه (۹.۵٪ از کل) از نوع DC Fast Charger هستند که توانایی شارژ سریع خودروها را دارند. این شارژرها قادرند در ۱۵ دقیقه بیش از ۱۶۰ کیلومتر بُرد پیمایش را تأمین کنند، اما هنوز هم تعداد آن‌ها برای تقاضای موجود کافی نیست.

سرمایه‌گذاری گسترده برای توسعه زیرساخت شارژ

کالیفرنیا برای حل این مشکل میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری کرده و چندین برنامه مهم را اجرا کرده است:

✅ طرح ۱.۴ میلیارد دلاری برای توسعه بزرگ‌ترین شبکه شارژ و ایستگاه‌های هیدروژن در آمریکا
✅ پروژه ۵۵ میلیون دلاری برای نصب ایستگاه‌های شارژ سریع در کسب‌وکارها و اماکن عمومی
✅ تأکید بر نصب شارژرها در مناطق کم‌دسترس و کمتر توسعه‌یافته

دیوید هوخشیلد، رئیس کمیسیون انرژی کالیفرنیا، اعلام کرده است:

تجربه رانندگان خودروهای برقی در کالیفرنیا روزبه‌روز بهتر می‌شود. ما به سرمایه‌گذاری سنگین در زیرساخت‌های EV ادامه می‌دهیم، به‌ویژه در مناطق کم‌دسترس، تا خودروهای برقی به گزینه‌ای آسان برای خریداران جدید تبدیل شوند.

افزایش خرید خودروهای برقی در کالیفرنیا

حدود ۲۵٪ از خودروهای جدیدی که در کالیفرنیا فروخته می‌شوند، برقی یا بدون آلایندگی (ZEV) هستند. البته، هرگونه تغییر در مشوق‌های فدرال می‌تواند این روند را تحت‌تأثیر قرار دهد.

درس‌هایی که ایران می‌تواند از چالش‌های کالیفرنیا بگیرد

۱. توسعه همزمان شارژرهای سریع و کند
یکی از مشکلات اصلی در کالیفرنیا، کمبود شارژرهای DC Fast است. اگر ایران برنامه‌ای برای توسعه خودروهای برقی دارد، باید از ابتدا روی نصب شارژرهای سریع تمرکز کند، نه فقط شارژرهای کند Level 2 که برای استفاده عمومی مناسب نیستند.

۲. نیاز به سرمایه‌گذاری هدفمند در زیرساخت‌ها
کالیفرنیا میلیاردها دلار در این زمینه هزینه کرده و هنوز با چالش‌هایی روبه‌رو است. ایران باید با همکاری بخش خصوصی، مشوق‌هایی برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت شارژ ایجاد کند و به‌جای تکیه بر بودجه دولتی، مدل‌های اقتصادی پایداری برای توسعه این صنعت در نظر بگیرد.

۳. نصب ایستگاه‌های شارژ در شهرهای کوچک و جاده‌های بین‌شهری
یکی از مشکلات کالیفرنیا، تمرکز بیش از حد ایستگاه‌های شارژ در شهرهای بزرگ و بی‌توجهی به مناطق کم‌دسترس است. ایران باید این موضوع را در برنامه‌ریزی خود لحاظ کند و از همان ابتدا، ایستگاه‌های شارژ را در مسیرهای بین‌شهری، شهرهای کوچک و مناطق کمتر توسعه‌یافته نیز گسترش دهد.

۴. ایجاد شبکه‌ای یکپارچه و استاندارد برای شارژ خودروها
در آمریکا چندین اپراتور مختلف خدمات شارژ ارائه می‌دهند که باعث پیچیدگی کاربری شده است. ایران باید از ابتدا سیستم یکپارچه‌ای ایجاد کند که تمام خودروهای برقی با یک استاندارد مشخص بتوانند از ایستگاه‌های شارژ استفاده کنند.

۵. مدیریت و توزیع بهینه برق برای شارژ خودروها
با افزایش تعداد خودروهای برقی، فشار زیادی بر شبکه برق وارد می‌شود. ایران باید برنامه‌ای برای مدیریت مصرف برق، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و راهکارهایی مانند شارژ شبانه ارزان‌تر (Time-of-Use Pricing) داشته باشد.

نتیجه‌گیری: آیا ایران آماده‌ی این تغییر است؟

اگر ایران قصد دارد به‌سوی حمل‌ونقل پاک حرکت کند، باید از اشتباهات و چالش‌های کشورهای پیشرو مانند آمریکا و چین درس بگیرد. در غیر این‌صورت، حتی اگر تولید و واردات خودروهای برقی افزایش یابد، نبود زیرساخت مناسب باعث کندی پذیرش آن‌ها در بازار خواهد شد.

نظر شما چیست؟ آیا ایران می‌تواند با برنامه‌ریزی بهتر، این مشکلات را از ابتدا برطرف کند؟