ب‌ام‌و هرچند در طول تاریخ خود خودروهای فوق‌العادۀ زیادی ساخته است ولی برخی از محصولات این شرکت هم ناموفق عمل کردند.
ب‌ام‌و یکی از موفق‌ترین خودروسازان جهان محسوب می‌شود. این شرکت با فروش ۲.۲ میلیون دستگاه خودرو در سال ۲۰۲۴ و پشت سر گذاشتن رقبای اصلی خود یعنی مرسدس بنز و آئودی، پرفروش‌ترین خودروساز لوکس جهان محسوب می‌شود. بااین‌حال، تمام محصولات تاریخ ب‌ام‌و موفق عمل نکرده‌اند و برخی خودروهای این شرکت به دلایل مختلف متحمل شکست شدند. در ادامه قصد داریم نگاه دقیق‌تری به چند نمونه از این ب‌ام‌وهای ناموفق داشته باشیم و دلایل شکست آن‌ها را بررسی کنیم.
ب‌ام‌و ۵۰۷ سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹
مرسدس در سال ۱۹۵۴ با معرفی ۳۰۰ SL جهان خودرو را شوکه کرد. این یکی از اولین سوپراسپرت‌های جهان بود که توانایی‌های مرسدس را نشان داد. این موضوع واکنش ب‌ام‌و را به دنبال داشت که منجر به خلق ۵۰۷ شد. این رودستر جذاب که یکی از زیباترین ب‌ام‌وهای تاریخ محسوب می‌شود، شبیه یک اثر هنری به نظر می‌رسید. ۵۰۷ علاوه بر رقابت با ۳۰۰ SL، وظیفهٔ تقویت وجههٔ ب‌ام‌و در بازار آمریکا را هم بر عهده داشت و به همین دلیل، شرکت باواریایی آن را به یک پیشرانهٔ ۳.۲ لیتری V8 با ۱۵۰ اسب بخار قدرت مجهز کرده بود. بااین‌حال، ۵۰۷ خیلی گران بود و حتی از ۳۰۰ SL هم قیمت بیشتری داشت. به همین دلیل، درحالی‌که ب‌ام‌و انتظار داشت بتواند سالانه ۵ هزار دستگاه از این ماشین فقط در آمریکا بفروشد، مجموعاً تنها ۲۵۲ دستگاه ۵۰۷ در کل جهان فروخته شد و ب‌ام‌و را به مرز ورشکستگی کشاند.
ب‌ام‌و سری ۳ کامپکت سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۵
در دههٔ ۹۰، سبد محصولات ب‌ام‌و فاقد خودرویی در بخش کامپکت بود که در بازار اروپا محبوبیت بالایی داشت. این شرکت خودرویی کوچک‌تر برای رقابت با هاچ‌بک‌هایی مثل فولکس‌واگن گلف می‌خواست تا نظر خریداران جوان‌تر را جلب کند و بدین ترتیب، سری ۳ کامپکت در سال ۱۹۹۴ متولد شد. بااین‌حال، ب‌ام‌و برخلاف رقبا، پلت‌فرمی دیفرانسیل جلو توسعه نداد و برای ساخت هاچ‌بک کامپکت خود همان پلت‌فرم دیفرانسیل عقب سری ۳ نسل E36 را کوچک‌تر کرد. سری ۳ کامپکت با پیشرانه‌های چهار سیلندر و حتی شش سیلندر خطی در دو نسل تولید شد ولی هیچ‌گاه فروش چندان خوبی را تجربه نکرد و نتوانست با آئودی A3 و فولکس‌واگن گلف رقابت کند زیرا این‌ها هاچ‌بک‌هایی پنج‌در بودند درحالی‌که سری ۳ کامپکت به شکل کوپهٔ دودر تولید می‌شد. درنتیجه، بعداً سری ۱ جایگزین سری ۳ کامپکت در سبد محصولات ب‌ام‌و شد.
ب‌ام‌و Z8 سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳
ب‌ام‌و پس از خاتمهٔ تولید سری ۸ نسل E31، به دنبال تولید یک محصول پرچم‌دار دیگر بود و این بار تصمیم به ساخت جانشینی معنوی برای ۵۰۷ گرفت. این تصمیم منجر به خلق Z8 شد که در طراحی کاملاً از ۵۰۷ الهام گرفته بود. اکثر قطعات این رودستر جذاب مثل شاسی مونوکوک سبک‌وزن و داشبورد آلومینیومی اختصاصی بودند و کل بدنه هم از آلومینیوم ساخته شده بود. پیشرانهٔ ۴.۹ لیتری V8 تنفس طبیعی Z8 اما که ۴۰۰ اسب بخار قدرت داشت از M5 نسل E39 قرض گرفته شد؛ بنابراین، Z8 تمام عناصر لازم برای تبدیل شدن به محصولی موفق و افسانه‌ای را داشت ولی بااین‌وجود هرگز نتوانست فروش خوبی را تجربه کند و تنها ۵,۷۰۳ دستگاه از آن ساخته شد. یکی از دلایل شکست Z8 قیمت گران ۱۲۸ هزار دلاری معادل ۲۳۷ هزار دلار امروز بود که آن را وارد قلمروی سوپراسپرت‌ها می‌کرد.
ب‌ام‌و سری ۵ گرن توریسمو سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷
سری ۵ گرن توریسمو خودرویی بود که سعی داشت چند سگمنت مختلف را پوشش دهد ولی درنهایت در هیچ‌کدام موفق نشد. ب‌ام‌و این خودرو را گرن تورری بلندقامت توصیف می‌کرد ولی مشخص است که نمی‌توان این دو نوع ماشین را باهم ترکیب کرد و نتیجهٔ کار خلق خودرویی با تناسبات نامناسب و ناخوشایند شده بود. این خودرو که بر اساس سری ۵ معمولی ساخته شده بود، قصد داشت خودرویی اسپرت و درعین‌حال کاربردی باشد و البته با فضای پای عقب بیشتر از نسخهٔ سدان و دهانهٔ بزرگ‌تر صندوق بار، تا حدودی در این مسیر موفق شده بود ولی بازار هیچ‌گاه استقبال خوبی از این ایده نکرد و وجود X6 در سبد محصولات ب‌ام‌و نیز جایی برای سری ۵ گرن توریسمو باقی نگذاشت. البته باواریایی‌ها کوتاه نیامدند و بعداً سری ۶ گرن توریسمو را جایگزین این خودرو کردند ولی آن مدل هم موفقیتی به دنبال نداشت.
ب‌ام‌و سری ۳ گرن توریسمو سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰
هرچند سری ۵ گرن توریسمو خیلی موفق عمل نکرده بود ول ب‌ام‌و که نمی‌خواست ناامید شود، چند سال بعد همین ایده را روی سری ۳ هم پیاده کرد. سری ۳ گرند توریسمو اما خصوصاً در سه‌چهارم عقبی حتی از برادر بزرگ‌تر خود هم نامتناسب‌تر به نظر می‌رسید و تناسبات جذاب سری ۳ سدان را کاملاً به هم ریخته بود. البته سری ۳ گرن توریسمو با ۷ سانتی‌متر فضای پای بیشتر در عقب و صندلی‌های تاشو، کاربردی‌تر از همتای سدان خود بود ولی کسانی که خواهان یک ب‌ام‌و کاربردی بودند، ترجیح می‌دادند سراغ X4 بروند که فاصلهٔ بیشتری از زمین داشت و با پیشرانه‌های قوی‌تری عرضه می‌شد درحالی‌که قوی‌ترین موتور سری ۳ گرن توریسمو یک نمونهٔ ۳ لیتری شش سیلندر خطی با ۳۲۵ اسب بخار قدرت بود. درنتیجه، این خودرو فروش پایینی را تجربه کرد و هفت سال پس از معرفی بدون جایگزین از روی خط تولید کنار رفت.
source