شورلت ۴۰۹ در زمان خود، آنقدر سریع بود که مردم امریکا برایش شعر گفتند و ترانه ساختند. موتور V8 مدل ۱۹۶۲ شورلت بل ایر، انقلابی در خودروهای عضلانی دهه ۶۰ میلادی ایجاد کرد.
یک نمونه اورجینال شورلت بل ایر ۴۰۹ مدل ۱۹۶۲ در حراجی مکوم عرضه می‌شود. این خودرو از موتور V8 با حجم ۴۰۹ اینچ مکعب (۶.۷ لیتر) استفاده می‌کند. با قدرت ۴۰۹ اسب بخار، نمونه‌های ۱۹۶۲ می‌توانستند مسیر ۴۰۰ متر را در کمتر از ۱۴ ثانیه طی کنند.
طرفداران خودروهای عضلانی احتمالاً تا مدتها پس از اتمام ذخایر نفتی جهان، همچنان درباره اینکه چه کسی اولین بود بحث خواهند کرد. آیا اولدزموبایل با موتور راکت ۸۸ پیشگام بود؟ یا کرایسلر ۳۰۰؟ یا شاید پونتیاک GTO؟ می‌توان برای هر یک از این خودروها استدلال کرد، اما شورلت ۴۰۹ ادعای محکمی برای شروع عصر طلایی خودروهای عضلانی دارد.
۴۰۹ مدل جداگانه‌ای نبود، بلکه یک نوع موتور قابل انتخاب برای سدان شورلت بود که در سال ۱۹۶۱ طراحی کاملا جدید داشت. موتور ۳۴۸ اینچ مکعبی (۵.۷ لیتری) شورلت با تنظیم سه کاربراتور ۳۵۰ اسب بخار (۳۵۵ اسب بخار متریک) قدرت تولید می‌کرد، اما انتخاب گزینه ۴۰۹ حجم موتور را به ۴۰۹ اینچ مکعب (۶.۷ لیتر) افزایش داد و با نسبت تراکم ۱۱.۲۵:۱، پیستون‌های آلومینیومی فورج شده، سوپاپ‌های سفت و سخت و ۳۶۰ اسب بخار (۳۶۵ اسب بخار متریک) ارائه می‌شد. در این حالت گیربکس چهار سرعته دستی اجباری بود.
یک سال بعد، با میل‌سوپاپ و سرسیلندرهای جدید، موتور ۴۰۹ با یک کاربراتور چهار دهانه ۳۸۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. اما پرداخت ۶۰ دلار اضافه برای دو کاربراتور چهار دهانه کارتر، قدرت را به ۴۰۹ اسب بخار (۴۱۵ اسب بخار متریک) می‌رساند – همان نسبت جادویی ۱ اسب بخار به ازای هر اینچ مکعب که شورلت اولین بار در سال ۱۹۵۷ با موتور ۲۸۳ اینچ مکعبی تزریق مستقیم وعده داده بود.
درست است که این اعداد قدرت بر اساس استانداردهای قدیمی (قبل از ۱۹۷۲) محاسبه شده‌اند، اما ۴۰۹ در زمان خود واقعاً سریع بود و حتی امروز هم می‌تواند برخی خودروهای مدرن را شرمنده کند. شتاب ۰ تا ۶۰ مایل بر ساعت (۹۷ کیلومتر بر ساعت) در کمتر از ۷ ثانیه با تنظیمات کارخانه فراهم می‌شد و رانندگان آماتور به زودی کشف کردند که با تغییرات جزئی می‌توانند زمان ۴۰۰ متر را به زیر ۱۳ ثانیه برسانند. ۴۰۹ آنقدر انقلابی بود که گروه بیچ بویز یک آهنگ درباره آن ساخت و موجی از ترانه‌های پاپ مرتبط با خودرو را از سوی این گروه و دیگران به راه انداخت.
برخلاف خودروهای عضلانی اواخر دهه ۶۰ که با اسپویلرها و گرافیک‌های خاص قابلیت‌های عملکردی خود را نشان می‌دادند و عمدتاً بر اساس خودروهای اندازه متوسط ساخته می‌شدند، پیشگامان خودروهای عضلانی پهن‌پیکر، مانند ۴۰۹ بسیار محتاطانه عمل می‌کردند و تنها با نشان کوچک “۴۰۹” روی گلگیرهای جلو شناخته می‌شدند. حتی می‌شد این موتور را در یک سدان چهار در یا استیشن نیز سفارش داد، اگرچه نمونه کوپه با سقف فلزی که در حراجی مکوم عرضه می‌شود، امروزه مورد توجه بیشتری قرار گرفت.
این نمونه دارای پکیج نادر پانل‌های آلومینیومی یا تزئینات SS پرزرق و برق نیست، اما دارای کاربراتورهای دوگانه مطلوب، گیربکس چهار سرعته دستی سفارشی (در سال ۱۹۶۲ گیربکس سه سرعته استاندارد بود) به فروش می‌رسد. قیمت پیشنهادی برای حراج هنوز مشخص نیست.
source